Lees meer over Living Wills voor banken
Inhoud
- Het doel van een levende wil voor banken
- De implicaties van het hebben van een gedetailleerde levende wil
- The Passage of Dodd-Frank Financial Reform Bill
In het dagelijks gebruik zijn levende testamenten geavanceerde medische richtlijnen die door individuen worden gegeven in afwachting van een gebeurtenis waarbij ze ernstig ziek of gewond kunnen zijn en niet in staat zijn voor zichzelf te spreken. Ze beschrijven meestal de omstandigheden waaronder het individu, als het ernstig ziek is en niet in staat om voor zichzelf te spreken, ervoor kiest niet gereanimeerd te worden. Ze noemen meestal ook een proxy voor de gezondheidszorg, iemand die bevoegd is om op te treden namens de wilsonbekwame persoon die het testament heeft afgegeven.
Het doel van een levende wil voor banken
De afgelopen jaren hebben toezichthouders over de hele wereld als gevolg van de financiële crisis van 2008 de eis opgelegd dat er zogenaamde wilsverklaringen zullen worden opgesteld door banken en financiële instellingen van diverse andere soorten. Een wilsverklaring voor een bank of andere financiële instelling duidt een noodplan aan dat op de plank ligt voor het geval dat de entiteit insolvent wordt en moet worden gesloten, verkocht en / of opgebroken.
Een van de vaak besproken aspecten van een dergelijk plan is dat het mogelijk veel eenvoudigere bedrijfsstructuren vereist dan tegenwoordig vaak door grote multinationale financiële instellingen wordt gebruikt om belastingen te minimaliseren en / of de regeldruk te verlichten. Als dat het geval is, kan het herstructureren van financiële instellingen om de wil van testamenten te vergemakkelijken, hun winstgevendheid ernstig verminderen, waardoor hun vermogen om krediet te bieden wordt beperkt en misschien ook, paradoxaal genoeg, hun financiële draagkracht wordt verminderd.
De implicaties van het hebben van een gedetailleerde levende wil
Een andere ironische wending is dat ratingbureaus zijn begonnen aan te geven dat het bestaan van een gedetailleerde wilsverklaring een verlaging van de rating van een bedrijf kan veroorzaken. De reden is dat het met een wilsverklaring gemakkelijker kan zijn voor regelgevers om een instelling te laten falen als ze in grote financiële moeilijkheden komt. Veel van de beweegredenen voor wilsverklaringen zijn inderdaad het verminderen van de incidentie van financiële bedrijven die 'te groot zijn om te falen'.
The Passage of Dodd-Frank Financial Reform Bill
De Dodd-Frank financiële hervormingswet van 2010 schrijft voor dat bankholdings met meer dan $ 50 miljard aan activa een testament moeten opstellen en deze moeten indienen bij financiële toezichthouders. Ten tijde van de passage werden meer dan 100 banken en andere financiële bedrijven getroffen. Een aantal buitenlandse financiële bedrijven met een beperkte voetafdruk in de Verenigde Staten heeft om vrijstelling verzocht op grond van het feit dat ze op grond van hun wereldwijde omvang niet als onderworpen aan de wet moeten worden beschouwd. De grootste 9-bankinstellingen in de Verenigde Staten moesten hun testamenten uiterlijk op 1 juli 2012 indienen. Deze banken waren onder meer:
- JPMorgan Chase
- Citigroup
- Goldman Sachs
- Morgan Stanley
- bank van Amerika
- Barclays
- Duitse Bank
- Credit Suisse
- UBS
Samenvattingen van de plannen van deze banken zouden beschikbaar moeten zijn voor inzage door het grote publiek. Hoogtepunten van deze testamenten zijn onder meer (volgens "Banken die zich op het einde voorbereiden")De Wall Street Journal(26 juni 2012):
- De plannen moeten jaarlijks worden bijgewerkt.
- Regelgevers kunnen frequentere herzieningen verlangen.
- Onrustige banken kunnen worden gedwongen om meer kapitaal aan te trekken of de groei te beperken.
- De FDIC kan in overleg met de Federal Reserve een onrustige bank opbreken.
Kleinere banken hadden te maken met een indieningstermijn van 31 december 2013 voor het indienen van hun eigen wil.
Ook gekend als:Noodplannen of afwikkelingsplannen voor insolvente banken of financiële instellingen.
Historische achtergrond:Als Bear Stearns of Lehman Brothers een testament hadden voordat ze in 2008 failliet gingen, zijn sommige waarnemers van mening dat hun activiteiten op ordelijke wijze hadden kunnen worden afgebouwd zonder de algemene, wereldwijde financiële en economische crisis te hebben veroorzaakt die in plaats daarvan was ontstaan. Met name de groei van financiële instellingen die als "te groot om te mislukken" worden beschouwd zonder een brede financiële en economische ineenstorting te riskeren, heeft geleid tot het concept van de zogenaamde wilskracht voor deze bedrijven als een regelgevend initiatief om dergelijke crises te voorkomen in de toekomst.
