Air Force: organisatiestructuur

Inhoud

• Vliegers en afdelingen
• Vluchten
• Squadrons en groepen
• Vleugels
• Genummerde luchtmacht
• Major Command (MAJCOM)

Burgers kunnen zich afvragen wat de terminologie en de organisatiestructuur van de Amerikaanse luchtmacht betreft. De elementen van het commando kunnen enigszins veranderen op basis van het type eenheid, maar er zijn basiselementen die constant blijven in deze tak van het leger.

Vliegers en afdelingen

Individuen kunnen zich aanmelden als vlieger, een individueel luchtmachtlid. Twee of meer piloten kunnen een sectie vormen. Over het algemeen is de sectie de plaats (dienstsectie) waar de persoon werkt. De administratieve afdeling of de afdeling levensondersteuning zou een voorbeeld zijn, hoewel het niet absoluut noodzakelijk is om een ​​afdeling te hebben. Veel leden van de vliegtuigbemanning en de beveiligingstroepen ('politie van de luchtmacht') hebben bijvoorbeeld geen sectie. In plaats daarvan horen ze (als groep) bij een vlucht. In Air Force Basic Training wordt dit een element genoemd. Elke basistrainingvlucht is verdeeld in vier elementen, elk met een toegewezen elementleider.

Vluchten

Twee of meer piloten kunnen een vlucht vormen. Twee of meer secties kunnen ook een vlucht vormen. Het hangt af van hoe het squadron is georganiseerd en er zijn drie soorten vluchten:

• Genummerd vluchten bevatten kleine missie-elementen in een georganiseerde eenheid. De basistraining heeft genummerde vluchten, waarbij u bijvoorbeeld aan vlucht 421 zou kunnen worden toegewezen.
• Alpha vluchten zijn onderdelen van een squadron en bestaan ​​uit elementen met identieke missies. Vluchten A, B en C van een Security Forces Squadron zouden een voorbeeld zijn of A, B, C van een F-16 Fighter Squadron.
• Functioneel vluchten bestaan ​​uit elementen met specifieke missies. De Military Personnel Flight (MPF) en de Social Actions Flight zijn twee voorbeelden van functionele vluchten.

Squadrons en groepen

Twee of meer vluchten vormen een squadron. Het squadron is het laagste commando met een hoofdkwartierelement (bijvoorbeeld een squadroncommandant of de eerste sergeant van het squadron). Bij de luchtmacht staat een squadroncommandant doorgaans in de rang van luitenant-kolonel (O-5), hoewel kleinere squadrons onder bevel kunnen staan ​​van majors, kapiteins en soms zelfs luitenants.

Squadrons worden meestal zowel numeriek als per functie geïdentificeerd. Een voorbeeld is het 49th Security Forces Squadron of het 501st Maintenance Squadron.

Twee of meer squadrons vormen een groep. Bij de luchtmacht zijn groepen meestal gebaseerd op de toewijzing van squadrons met vergelijkbare functies. Het squadron voor bevoorrading, transport en onderhoud van vliegtuigen zou bijvoorbeeld worden toegewezen aan de Logistics Group. De vliegende squadrons zouden worden toegewezen aan de Operations Group. Het Dental Squadron en het Medical Squadron zouden worden toegewezen aan de Medical Group, enz.

Meestal nemen groepen het nummer van de vleugel aan waaraan ze zijn toegewezen. Zo wordt de 49th Logistics Group toegewezen aan de 49th Fighter Wing, bij Holloman AFB in New Mexico. De groepscommandant is meestal een kolonel (O-6).

Vleugels

Twee of meer groepen van de luchtmacht vormen een vleugel. Er is maar één vleugel op een luchtmachtbasis en de Wing Commander wordt vaak beschouwd als de 'Installation Commander'. Er zijn twee soorten vleugels:

• Samengestelde vleugels meer dan één soort vliegtuig bedienen. Individuele composietvleugels kunnen verschillende missies hebben.
• Objectieve vleugels stroomlijn en consolideer verantwoordelijkheden en verduidelijk opdrachtregels. Ze kunnen operationele missies hebben, zoals luchtgevechten, vliegtrainingen of een luchtbrug, en ze kunnen ondersteuning bieden aan een MAJCOM of een geografisch gescheiden eenheid (GSU). Wings kan ook een gespecialiseerde missie hebben (bijvoorbeeld een "Intelligence Wing").

Wat de missie van de vleugel ook is, elke vleugel voldoet aan het algemene concept van 'één basis, één vleugel, één baas'. Vleugelcommandanten hebben meestal de rang van O-7 (Brigadegeneraal).

Genummerde luchtmacht

Een genummerde luchtmacht (bijvoorbeeld 7e luchtmacht) wordt meestal toegewezen voor geografische doeleinden en wordt voornamelijk alleen tijdens oorlogstijd gebruikt. In vredestijd bestaan ​​ze over het algemeen slechts uit een beperkt aantal personeelsleden op het hoofdkantoor, die tot taak hebben plannen voor de oorlog op te stellen en te onderhouden.

Major Command (MAJCOM)

Luchtmachtvleugels rapporteren gewoonlijk rechtstreeks aan MAJCOM's, die rechtstreeks rapporteren aan het luchtmachthoofdkwartier. MAJCOM's van de luchtmacht binnen de continentale Verenigde Staten worden voornamelijk per missie georganiseerd. Wings waarvan de primaire missie bijvoorbeeld is om gevechtsmissies (jagers en bommenwerpers) te vliegen, wordt waarschijnlijk toegewezen aan het Air Combat Command.

Wings met als belangrijkste missie opleiding is waarschijnlijk toegewezen aan het Air Force Education & Training Command (AETC). In het buitenland worden MAJCOM's over het algemeen georganiseerd per regionaal gebied. Voorbeelden zijn PACAF (Pacific Air Forces). Vleugels in de Pacific-regio (Hawaï, Japan, Korea, enz.) Zouden gewoonlijk worden toegewezen aan PACAF. Een ander voorbeeld is USAFE (de United States Air Forces Europe), die de meeste aan Europa toegewezen vleugels beheert.

Er is geen vaste grootte (aantal personeelsleden) toegewezen aan een specifiek element. De grootte van een commando-element hangt voornamelijk af van het type eenheid en de missie.

Een squadron voor vliegtuigonderhoud zou bijvoorbeeld een ander aantal vliegers toegewezen krijgen dan een medisch squadron, omdat het een andere missie, andere uitrusting en dus andere vereisten heeft.