Air Force Aeromedical Evacuation Teams
ERGENS IN DE GOLF - Weggestopt op deze naar voren gelegen basis is een klein maar hecht medisch team dat maar weinig troepen ooit opmerken. Maar als een van hen ernstig ziek of gewond raakt, zullen deze piloten snel hun beste vrienden worden. Ze zullen nauw aansluiten bij de dringende medische behoeften van hun patiënt terwijl ze duizenden kilometers vliegen naar een Amerikaans militair ziekenhuis in Duitsland of een ander interim-ziekenhuis voor volledige zorg.
De medici zijn ingedeeld bij het 320th Expeditionary Aeromedical Evacuation Squadron / Forward, een gespecialiseerd team waarvan het primaire werkcentrum de cabine of het laadruim is van een vliegtuig dat enkele kilometers hoog vliegt. Allen worden ingezet vanuit het 375th Aeromedical Evacuation Squadron op Scott Air Force Base, Ill.
Een aeromedisch evacuatieteam van vijf personen bestaat gewoonlijk uit een directeur van de medische bemanning, een vluchtverpleegkundige, een medisch-belastingsmedewerker en twee aeromedische evacuatietechnici. Het team ondersteunt de toegewezen arts en vluchtverpleegkundige die het luchttransportteam van de intensive care aanvullen.
"Mijn verantwoordelijkheden als vluchtverpleegkundige of directeur van de medische bemanning zijn om over de patiënt te waken, voor het papierwerk te zorgen, ervoor te zorgen dat ik alle patiënten (details op zijn kaart) krijg en alle patiëntgegevens door te geven aan de volgende persoon die zorgt voor de patiënt - een soort uiteindelijke autoriteit voor het geheel ', zei kapitein Paul Simpson.
De AE-technici beginnen elke missie met het overwegen van het type vliegtuig dat ze zullen gebruiken, omdat verschillende vliegtuigframes specifieke soorten medische apparatuur en nestconfiguraties vereisen. Terwijl hun primaire vliegtuig de C-9 Nightingale is, die bekend staat om het prominente rode kruis op zijn verticale stabilisator, zijn deze medici getraind om hun missie te volbrengen aan boord van C-17 Globemaster III en C-141 Starlifter-vliegtuigen, of op commerciële vliegtuigen van de Civilian Reserve Air Fleet.
Voordat ze naar het vliegtuig gaan, moeten ze hun medische apparatuur "preflighten" met operaties en kalibratiecontroles. De inventaris omvat vaak alles, van hightech monitoren, zuurstoftanks en regelaars tot defibrillatoren - die hoogspanningspeddels die artsen in noodgevallen gebruiken om het hartritme van een patiënt te herstellen of te reguleren.
"Als we uitstappen bij het vliegtuig, kijken we hoe het moet worden ingesteld met zuurstof en andere dingen", zei Staff Sgt. Chassidy Dority. 'Vervolgens beslissen we waar we onze patiënt en onze apparatuur zullen plaatsen. Als dat allemaal is afgestemd met de vliegtuigcommandant en loadmaster ... beginnen we met het configureren van het vliegtuig. Meestal is de patiënt tegen die tijd (klaar om aan boord te worden gebracht) ), dan zorgen we ervoor dat we constant communiceren met de (medisch bemanningsdirecteur) en de vluchtverpleegkundige en hen laten weten wat er aan de hand is ... "
Even later brengen technici hun patiënt aan boord, controleren ze de vitale functies en beveiligen ze de patiënt voor opstijgen. Eenmaal in de lucht worden de vitale functies van de patiënt opnieuw gecontroleerd en wordt de patiëntenzorg gedurende de hele vlucht voortgezet.
'We kunnen binnen een uur klaar zijn,' zei Dority.
De ingezette medici ontvingen al vroeg in hun inzet hun eerste echte missietest.
'We kregen onze eerste missie toen we hier minder dan 18 uur waren', zei Simpson. De missie was om een soldaat te verplaatsen die een ernstige reactie kreeg op zijn vaccinatie tegen de pokken.
'Deze man was echt behoorlijk ziek', zei Simpson over de patiënt bij wie een vorm van encefalitis werd vastgesteld, die fatale zwelling van de hersenen kan veroorzaken. Tijdens de aerovac-vlucht naar Duitsland werkten de vijf AE-medici nauw samen met de CCATT om hun patiënt zo stabiel en comfortabel mogelijk te houden. Binnen enkele dagen was de patiënt volledig hersteld van zijn ziekte.
'We werkten allemaal samen als een geweldig team', zei Simpson.
Ondanks de vooruitzichten voor oorlog die aan de horizon opdoemen, en daarmee het potentieel voor vele slachtoffers, zeggen deze ingezette medici dat ze erop vertrouwen dat hun training en ervaringen hen goed hebben voorbereid.
'Ik heb er veel vertrouwen in', zei kapitein Jeffrey Combalecer, tweede vluchtverpleegster. 'Voor zover we voorbereid zijn op tactische missies, doen we dat al jaren bij Scott.
"We hebben hier drie jaar aan gewerkt", zei hij, "door niets anders te doen dan te trainen, er elk jaar lessen voor te volgen. Voor mij is dit een reden waarom we (voorbereid zijn op) deze missie."
Personeel Sgt. Jason Robbins, een AE-technicus, gebruikte een sportanalogie om de mogelijk snelle verschuiving van de eenheid naar een operationele modus in oorlogstijd te beschrijven.
"Het is alsof we ons voorbereiden op de grote wedstrijd, constant trainen", zei hij. 'Als je je inzet, trekt de coach je van de bank en heb je het gevoel dat je echt een verschil maakt.
'Dit is waarschijnlijk de meest operationele ervaring die iemand ooit zal opdoen, en hier zijn we zo dicht bij de Iraakse grens', zei Robbins. "Het is slechts een kwestie van tijd voordat je moet ... overschakelen van de trainingsomgeving waaraan je gewend bent geraakt naar een omgeving waar individuen op je rekenen om het goede niveau van behandeling te bieden dat nodig is om hun leven te behouden en zorg voor meer definitieve zorg. '
Robbins en Palmer deelden snel hun favoriete aspecten van hun werklevensstijl.
'De kameraadschap,' zei Robbins. 'In ziekenhuizen kom je binnen, doe je dienst en ga je naar huis. Maar in aerovac breng je zoveel tijd samen door dat je de kameraadschap opbouwt, en dat is geweldig.'
