Inzicht in de nieuwe gezamenlijke werkgeversregelgeving van het NLRB
Inhoud
- De Joint-Employer Standard in Context
- Vragen voor werkgevers om te zien of de Joint-Employer Standard van toepassing is
- In het franchisemodel is Joint-Employer Standard van toepassing
- Het komt neer op
De National Labor Relations Act (NLRA) van 1935 - ook wel de Wagner Act genoemd - regelt de werkgevers- en managementrelaties. Soms denken mensen dat het alleen om vakbonden gaat, maar het geldt ook voor niet-vakbonden. Hoewel dit een 85 jaar oude wet is, is de handhaving door de jaren heen veranderd als gevolg van rechtszaken en veranderingen in het lidmaatschap van de National Labour Relations Board (NLRB).
Het NLRB bestaat uit vijf leden die worden benoemd door de president en bevestigd door de senaat. Hun voorwaarden zijn vijf jaar geldig en wisselen elkaar af, zodat er jaarlijks één persoon vertrekt.
In 2018 werden de aangestelden van voormalig president Barack Obama afgezet en kregen de Republikeinen de 3-2-meerderheidsregel van de NLRB met de bevestiging van de genomineerde van president Donald Trump, John Ring. Naar aanleiding van deze lidmaatschapswijzigingen heeft de NLRB vervolgens wijzigingen aangebracht in wat bekend staat als de standaard voor gezamenlijke werkgevers. Dit is hoe de wijzigingen uw bedrijf beïnvloeden.
De Joint-Employer Standard in Context
Over het algemeen huren bedrijven werknemers in, controleren ze hun werk, betalen ze en zijn verantwoordelijk voor al hun wettigheid. Maar als je een gezamenlijke werkgever hebt, wordt het wat duisterder.
Zo kan een uitzendkracht die salaris krijgt van de uitzendorganisatie maar de leiding krijgt van een lokale manager, de status van gezamenlijke werkgever hebben.
Onlangs zijn er conflicten ontstaan tussen McDonald's en het NLRB vanwege problemen met gezamenlijke werkgevers. De meeste McDonald's-restaurants opereren als franchises die eigendom zijn van gewone mensen in plaats van het hoofdkantoor. Onder de aangestelden van Obama werd het hoofdkantoor verantwoordelijk gehouden voor het toezicht op de naleving van het arbeidsrecht bij de franchises.
In december 2019 koos het NLRB echter de kant van McDonald's en bracht nieuwe richtlijnen uit voor de gezamenlijke werkgever-standaard. Dit document van 53 pagina's wordt van kracht op 27 april 2020.
U kunt een kritische definitie vinden op pagina 14 van de uitspraak: "Volgens de regel maken dergelijke gewone contractuele relaties de uitbestedende onderneming niet tot een gezamenlijke werkgever zolang zij niet beschikt over substantiële directe en onmiddellijke controle over essentiële voorwaarden en condities. van de tewerkstelling van werknemers die de uitbestede functies uitvoeren. ”
Vragen voor werkgevers om te zien of de Joint-Employer Standard van toepassing is
Simpeler gezegd, hier zijn verschillende vragen die u kunt stellen om te zien of de gezamenlijke werkgever-standaard van toepassing is. Als u op alle of de meeste hiervan ja antwoordt, bevindt u zich in een situatie van gezamenlijke werkgever - anders niet.
- Heeft het outsourcingbedrijf invloed op de aanwerving?
- Heeft het outsourcingbedrijf invloed op het afvuren en / of de discipline?
- Stelt het outsourcingbedrijf een loon- en secundaire arbeidsvoorwaardenbeleid vast?
- Geeft het outsourcingbedrijf trainingen op het gebied van arbeidsrecht, zoals seksuele intimidatie, gedragscode en overuren?
- Houdt het outsourcingbedrijf de arbeidsregistraties van de werknemers bij?
Deze vragen zijn natuurlijk niet noodzakelijk uitputtend, maar ze kunnen u een goede start geven bij het bepalen van de relatie tussen uw bedrijven en het andere betrokken bedrijf.
In het franchisemodel is Joint-Employer Standard van toepassing
Hoewel het misschien alleen van toepassing lijkt te zijn op restaurantketens zoals McDonald's, is het franchisemodel in veel sectoren terug te vinden, van autoverhuur en makelaars tot hotels en kinderdagverblijven.
Cheryl A. Bachelder, voormalig CEO van Popeyes, legt het voordeel van het franchisemodel uit en zegt: "Vanuit strategisch oogpunt is het asset-light, heeft het een betrouwbare cashflow en breidt het een merk uit door gebruik te maken van het kapitaal en de bedrijfsvoering van ondernemers expertise." Bachelder voegt eraan toe dat een ander voordeel de mogelijkheid is om cruciale relaties te ontwikkelen met franchisenemers, die volgens haar "gepassioneerde, getalenteerde ondernemers zijn [die] een enorme investering van geld en tijd hebben gedaan" en "... het merk kopen in een zoals traditionele werknemers dat niet doen. "
Deze recente NLRB-uitspraak maakt het mogelijk dat deze relatie blijft bestaan en dat mensen met ondernemerszin hun eigen bedrijf kunnen runnen. Omdat de rechtspersoon alleen verantwoordelijk is voor de werknemers, kan ze, als ze er controle over uitoefent, zichzelf beschermen door een stap terug te doen.
Het komt neer op
Omdat het steeds veranderende NLRB deze beslissing neemt, is het mogelijk dat deze federale instantie over een paar jaar een heel andere kijk zou hebben op hoe de gezamenlijke werkgeversrelatie eruit ziet. Maar voor nu kunt u een scheidingsmuur creëren tussen twee bedrijven die dezelfde werknemers behandelen.
