VOR-navigatiesysteem
Inhoud
Het Very High-Frequency (VHF) Omnidirectional Range (VOR) -systeem wordt gebruikt voor luchtvaartnavigatie. Hoewel ze ouder zijn dan gps, zijn ze sinds de jaren zestig een betrouwbare en veel voorkomende bron van navigatie-informatie en dienen ze nog steeds als een nuttig navigatiehulpmiddel voor veel piloten zonder gps-diensten.
Componenten
Een VOR-systeem bestaat uit een grondcomponent en een vliegtuigontvangercomponent.
Grondstations bevinden zich zowel op als buiten luchthavens om piloten zowel onderweg als tijdens aankomst en vertrek begeleidingsinformatie te bieden.
Vliegtuigapparatuur omvat een VOR-antenne, een VOR-frequentieschakelaar en een cockpitinstrument. Het type instrument varieert, maar bestaat uit een van de volgende: een Omni-Bearing Indicator (OBI), Horizontal Situation Indicator (HSI) of een Radio Magnetic Indicator (RMI), of een combinatie van twee verschillende soorten.
Distance Measuring Equipment (DME) wordt vaak samengebracht met een VOR om piloten een nauwkeurige indicatie te geven van de afstand van het vliegtuig tot het VOR-station.
VOR's hebben AM-spraakuitzendvermogen en elke VOR heeft zijn eigen morsecode-ID die naar piloten wordt uitgezonden. Het zorgt ervoor dat piloten vanaf het juiste VOR-station navigeren, omdat er vaak veel VOR-faciliteiten binnen bereik van één vliegtuig zijn.
Hoe het werkt
Het grondstation is uitgelijnd met het magnetische noorden en zendt twee signalen uit: een 360 graden breed variabel signaal en een omnidirectioneel referentiesignaal. De signalen worden vergeleken door de ontvanger van het vliegtuig en er wordt een faseverschil tussen gemeten, waardoor een nauwkeurige radiale positie van het vliegtuig wordt verkregen en deze wordt weergegeven op de OBI, HSI of RMI.
VOR's worden geleverd met hoge, lage en terminale servicevolumes en afmetingen. VOR's op grote hoogte kunnen worden gebruikt tot 60.000 voet en 130 zeemijlen breed. VOR's op lage hoogte voor dienstvliegtuigen tot 18.000 voet en tot 40 zeemijl breed. Terminal VOR's gaan tot 12.000 voet en 25 zeemijlen. Het netwerk van VOR's biedt doorgaans een grondige dekking langs gepubliceerde routes voor visuele vluchtregels (VFR) en instrumentvliegregels (IFR).
Fouten
Zoals bij elk systeem, hebben VOR's enkele potentiële problemen. Hoewel VOR's nauwkeuriger en bruikbaarder zijn dan het oude niet-directionele baken (NDB) -systeem, zijn ze nog steeds een gezichtslijninstrument. Piloten die in laag of bergachtig terrein vliegen, kunnen het moeilijk vinden om een VOR-faciliteit met succes te identificeren.
Er bestaat ook een "kegel van verwarring" bij het vliegen in de buurt van een VOR. Gedurende een korte periode wanneer een vliegtuig in de buurt van of boven op een VOR-station vliegt, zal het vliegtuiginstrument foutieve metingen geven.
Ten slotte hebben VOR-grondsystemen constant onderhoud nodig en zijn ze gewoonlijk gedurende korte tijd niet in orde terwijl onderhoud wordt uitgevoerd.
Praktische toepassingen
Na afstemming op de frequentie van een VOR-faciliteit en te hebben vastgesteld dat de morsecode correct is, kunnen piloten bepalen op welke radiaal van of naar het VOR-station het vliegtuig zich bevindt. De OBI-, HSI- of RMI-indicator in de cockpit ziet eruit als een kompas of een koersindicator, met een gesuperponeerde Course Deviation Indicator (CDI) -naald erop. De CDI wordt uitgelijnd met de radiaal waarop het vliegtuig zich bevindt. In combinatie met DME kan een piloot vanaf het station een exacte locatie bepalen.
Ook maakt het gebruik van twee VOR-stations het bepalen van een precieze locatie nog nauwkeuriger door cross-radialen te gebruiken, zelfs zonder DME.
Piloten vliegen bepaalde radialen van of naar VOR's als een primaire manier van navigeren. Airways zijn vaak ontworpen van en naar VOR-faciliteiten voor gebruiksgemak.
In zijn meer basale vorm kan een VOR-faciliteit worden gebruikt om rechtstreeks naar een luchthaven te gaan. Een groot aantal VOR-faciliteiten bevindt zich op het terrein van de luchthaven, waardoor zelfs studentenpiloten rechtstreeks naar een VOR kunnen vliegen om de luchthaven gemakkelijk te vinden.
Het VOR-systeem dreigt buiten gebruik te worden gesteld door de FAA vanwege de populariteit van nieuwe technologie zoals GPS, wide-area augmentation systems (WAAS) en automatisch afhankelijke surveillance-uitzendsystemen (ADS-B). Met ingang van 2018 gebruiken piloten nog steeds VOR's als primair navigatiehulpmiddel, maar aangezien steeds meer vliegtuigen zijn uitgerust met GPS-ontvangers, zullen VOR's hoogstwaarschijnlijk buiten gebruik worden gesteld.
