Overwin uw angst voor confrontatie en conflict

Video: Wat gebeurt er als je uit JEHOVA’S GETUIGEN stapt?

Inhoud

Houdt u confrontaties met mentale conflicten of oefent u het vermijden van conflicten?
Hoe u een reëel, noodzakelijk conflict of confrontatie kunt houden
Begin met jezelf voor te bereiden om het echte probleem aan te pakken. In staat zijn om het probleem in één (of twee), niet-emotionele, op feiten gebaseerde zinnen te beschrijven.
Leg uw eerste verklaring af en stop met praten.
Vermijd ruzie tijdens de confrontatie.
Zoek de gewenste conflictoplossing uit voor de confrontatie.
Focus op het echte probleem van de confrontatie.
Meer over zinvolle confrontatie en conflictoplossing

Rhonda Scharf

Een oud-collega voert complete gesprekken in zijn hoofd met mensen op wie hij boos is. Hij spreekt zelden rechtstreeks met de andere persoon. Deze woede in zijn geest blijft toenemen vanwege zijn frustratie, maar hij laat de ander nooit weten dat hij gefrustreerd is en vervolgens boos.

Zijn conflictvermijding kostte hem bijna zijn huwelijk omdat hij zijn vrouw niet in de gesprekken die hij met haar voerde, maar alleen in zijn hoofd liet.Tegen de tijd dat hij haar in het echte gesprek bracht, was het bijna te laat.

Zijn behoefte om confrontaties te vermijden is zo sterk dat hij een veilige confrontatie in zijn hoofd heeft en voelt dat hij de kwestie heeft aangepakt. Zoals je je kunt voorstellen, werkt dit niet—vooral voor de andere betrokkene die niet eens weet dat ze bij het gesprek betrokken zijn.

Houdt u confrontaties met mentale conflicten of oefent u het vermijden van conflicten?

Bent u schuldig aan het houden van mentale conflicten en confrontaties?

Veel mensen voelen zich ongemakkelijk bij confrontaties. Je kunt het concept van het gesprek in je hoofd begrijpen; zodat u kunt plannen wat u wilt zeggen en hoe u het wilt zeggen. Soms zijn deze mentale gesprekken voldoende om het probleem op te lossen, omdat je beseft dat je te veel verdient aan een eenvoudige situatie.

Velen van jullie weten dat je 's nachts urenlang in bed hebt gelegen en gesprekken hebt gevoerd met mensen op wie je boos en gefrustreerd bent. Niet alleen verstoort deze praktijk je slaap, je houding en je gezondheid, het lost het probleem nooit echt op, en deze aanpak kan ook potentieel schadelijk zijn voor je relaties.

Begrijp dit advies niet verkeerd, u hoeft niet elke actie onder ogen te zien die andere mensen ondernemen. Als je het gesprek een keer in je hoofd hebt, maak je er dan geen zorgen over. Als het terugkomt en je het weer hebt, begin dan misschien na te denken over een echt gesprek. Of zoek uit waar je bang voor bent dat je een essentieel confronterend gesprek vermijdt.

Bij de derde in je hoofd confrontatie, je moet beginnen met plannen hoe je met de echte confrontatie omgaat, omdat het lijkt alsof je er een nodig zult hebben.

Hoe u een reëel, noodzakelijk conflict of confrontatie kunt houden

Begin met jezelf voor te bereiden om het echte probleem aan te pakken. In staat zijn om het probleem in één (of twee), niet-emotionele, op feiten gebaseerde zinnen te beschrijven.

Stel bijvoorbeeld dat u uw collega wilt confronteren omdat hij alle eer heeft gekregen voor het werk dat u samen aan een project hebt gedaan. In plaats van te zeggen: 'Je hebt alle lof gekregen, bla, bla, bla ...' en je frustratie te uiten, wat je misschien in gedachten zou zeggen, herformuleer je aanpak met behulp van de bovenstaande richtlijnen.

Zeg in plaats daarvan: 'Het lijkt erop dat ik geen rol heb gespeeld in het Johnson-account. Mijn naam komt nergens in het document voor en ik heb ook geen krediet gekregen dat ik kan zien.'

(U zult merken dat in deze verklaring ook aanvullende communicatietechnieken zoals de ik-taal zijn gebruikt. Merk op dat het gebruik van de woorden "ik voel" werd vermeden omdat dat een emotionele verklaring is, zonder bewijs en feiten. De feiten in deze verklaring kan niet worden betwist, maar een ’Ik heb het gevoel dat uw verklaring gemakkelijk kan worden weerlegd.)

Leg uw eerste verklaring af en stop met praten.

Wanneer de persoon waarmee u wordt geconfronteerd, reageert, laat hem dan reageren. Het is een menselijke neiging, maar maak niet de fout om uw aanvankelijke verklaring toe te voegen om de verklaring verder te rechtvaardigen.

Verdedigen waarom je je voelt zoals je je voelt, zal over het algemeen alleen maar een argument creëren. Zeg wat je wilt zeggen (de confrontatie) en laat de ander dan gewoon reageren.

Je wilt heel goed luisteren om de verschillen op te vangen tussen wat je aanvankelijke verklaring aangaf en de reactie van je collega. Dit is niet het moment waarop je reacties in je hoofd moet oefenen. Luister gewoon goed en blijf openstaan voor de mogelijkheid dat uw collega een goede reden heeft voor de ondernomen acties.

Vooral omdat je het gesprek waarschijnlijk een paar keer in je hoofd hebt gehouden, denk je misschien dat je weet hoe de ander gaat reageren. Maar het is een vergissing om naar dat punt te springen voordat ze de kans krijgen om te reageren. Weersta de verleiding om op dit moment nog iets te zeggen. Laat ze reageren.

Vermijd ruzie tijdens de confrontatie.

Confrontatie betekent niet vechten. Het betekent dat je moet aangeven wat je te zeggen hebt. Luister naar wat ze te zeggen hebben. Vaak eindigt het conflict daar precies.

Moet je bewijzen dat de ander goed of fout is? Moet iemand de schuld op zich nemen? Haal je frustratie van je borst en ga verder.

Zoek de gewenste conflictoplossing uit voor de confrontatie.

Als je je collega benaderde met de eerste verklaring: 'Je nam alle eer, bla, bla, bla ...', zal haar reactie waarschijnlijk behoorlijk defensief zijn. Misschien zegt ze iets als: 'Ja, je hebt de eer gekregen. Ik heb vorige week onze beide namen tegen de baas gezegd.'

Als je al weet waar je naar op zoek bent in de confrontatie, verplaats je hier het gesprek. Ga niet in discussie of ze vorige week wel of niet iets tegen de baas heeft gezegd—dat is niet echt het probleem en laat het je niet afleiden van het bereiken van het doel van de confrontatie.

Om het conflict op te lossen, zou uw antwoord kunnen zijn: 'Ik zou het op prijs stellen als we in de toekomst beide namen gebruiken in alle documentatie en elkaar opnemen in alle correspondentie over het project.'

Focus op het echte probleem van de confrontatie.

De andere partij zal het ermee eens of oneens zijn. Blijf op dit punt bij het probleem en vermijd alle verleiding om in discussie te gaan. Onderhandel, maar vecht niet.

Het probleem is dat u geen krediet ontvangt, dat uw collega uw naam uit de documentatie heeft gelaten en dat u uw naam op de documentatie wilt. (Projecten in geschreven vorm worden beter herinnerd in organisaties dan mondeling krediet wanneer prestatie-ontwikkelingsplanning en bijeenkomsten over verhogingen of promoties worden gehouden.)

Dat is het. Het gaat niet om de schuld, over wie goed of fout is of iets anders dan je gewenste oplossing. U wilt beïnvloeden hoe dit probleem wordt aangepakt in toekomstige projecten waaraan u met deze persoon werkt. Ze zullen zich herinneren dat je ze hebt gebeld vanwege hun slechte gedrag.

Je zult zelden uitkijken naar confrontatie; u zult misschien nooit helemaal vertrouwd raken met, of zelfs maar bekwaam zijn in het houden van een confrontatie. Het is echter belangrijk dat je iets zegt als je gefrustreerd en boos bent. Als je niet voor jezelf kunt opkomen, wie dan wel?