Specialist in bepaling van invaliditeit
Inhoud
Specialisten voor invaliditeitsbepaling zijn overheidsmedewerkers die medisch bewijs evalueren om te beslissen of iemand die een arbeidsongeschiktheidsuitkering aanvraagt, voldoet aan de toelatingscriteria. Ze verzamelen bewijsmateriaal, analyseren het en passen het toe op de socialezekerheidsregels. Het is essentieel dat specialisten goede onderzoekers zijn en een goed begrip hebben van medische terminologie.
Selectie proces
De Amerikaanse Social Security Administration financiert diensten voor het vaststellen van handicaps die worden beheerd door deelstaatregeringen. Deze staatsprogramma's huren personeel in om te bepalen of aanvragers van sociale uitkeringen voor arbeidsongeschiktheid in feite zijn uitgeschakeld, zodat ze in aanmerking komen voor uitkeringen onder de socialezekerheidsuitkeringen voor arbeidsongeschiktheid (SSDI) of (SSI). De SSA gebruikt de term claimanten wanneer ze de aanvragers bespreken. Federale werknemers nemen beslissingen over de andere aspecten van situaties van eiseressen zoals leeftijd, arbeidsverleden en burgerlijke staat.
Procedures verschillen per staat, maar over het algemeen worden specialisten voor invaliditeitsbepaling ingehuurd via het normale wervingsproces van de overheid. Sommige staten leggen tijdens het wervingsproces een schriftelijk examen af. Hoewel de financiering voor hun posities afkomstig is van de federale overheid, zijn specialisten voor het vaststellen van handicaps staatsmedewerkers.
Onderwijs en ervaring
Voor vacatures voor gespecialiseerde functies voor het bepalen van een handicap moeten sollicitanten een bachelordiploma hebben. Ze hebben vaak geen ervaring nodig, aangezien sommige staten nieuwe specialisten voor het vaststellen van handicaps beginnen met een aanwijzing als stagiair.
Disability Bepaling Specialist Taken
Specialisten in het vaststellen van handicaps verzamelen en analyseren bewijs om te bepalen of een aanvrager van een uitkering voor sociale zekerheid voldoet aan de toelatingscriteria die specifiek verband houden met de handicap van die persoon. Specialisten vergelijken wat ze vinden met wat de socialezekerheidsregels voorschrijven. Ze beslissen of een eiser aan de criteria voldoet en stellen de SSA en de eiser schriftelijk in kennis van de beslissing. De specialist legt uit hoe het bewijs de beslissing ondersteunt. De eiser kan tegen deze beslissing in beroep gaan bij het lokale SSA-kantoor.
Eisers hebben mogelijk niet alle bewijzen die een specialist nodig heeft om een beslissing te nemen. Specialisten adviseren eisers over het leveren van het benodigde bewijs. Als de medische documentatie van een eiser niet toereikend is, zal een specialist samenwerken met de arts van de eiser om de benodigde medische dossiers te vinden of kan hij de eiser vragen de arts te bezoeken, zodat de arts de eiser kan beoordelen en een deskundig getuigenis kan afleggen. Als de aanvrager geen huisarts heeft, kan de specialist de aanvrager helpen bij het maken van een afspraak met een arts. Specialisten kunnen ook aan eisers vragen om medische tests te laten uitvoeren om het bestaan of de ernst van een invaliderende aandoening te bewijzen.
Een van de eerste dingen waar specialisten op het gebied van handicapbepaling op worden getraind, is medische terminologie. Natuurlijk nemen specialisten het niet op zich om eiseressen te diagnosticeren, maar ze moeten wel kunnen begrijpen wat medische professionals schrijven en diagnoses, voorschriften en verklaringen van deskundigen toepassen op de socialezekerheidsregels.
Net als veel andere eerstelijnswerkers in de menselijke dienstverlening, dragen specialisten voor het vaststellen van handicaps een caseload. Op een gegeven moment, specialisten hebben een set van de gevallen dat ze werken. Zolang ze een zaak te sluiten op ongeveer hetzelfde moment dat ze een nieuw exemplaar ontvangen, kunnen zij een beheersbare werkdruk te handhaven. Sommige gevallen kosten veel meer werk dan andere, maar op de lange termijn wordt de werklast verdeeld tussen specialisten in hetzelfde geografische gebied binnen een staat.
Specialisten hebben toegang tot zeer gevoelige persoonlijke informatie. Ze nemen voorzorgsmaatregelen om deze informatie te beschermen, zodat alleen mensen die een legitieme behoefte aan informatie hebben, deze informatie ontvangen. Zelfs als iemand recht heeft op informatie, zijn specialisten voorzichtig om alleen te onthullen wat nodig is.
Wat je gaat verdienen
De levensstandaard varieert in de Verenigde Staten, dus de regeringen van de staat hebben een iets ander salaris voor nieuwe specialisten voor het vaststellen van handicaps. Nieuwe aanwervingen kunnen echter verwachten ergens tussen de $ 30.000 en het midden te beginnen. Naarmate specialisten ervaring opdoen, kunnen ze regelmatige salarisverhogingen verwachten vanwege loopbaanladders die zijn opgericht door overheidsinstanties die programma's voor het vaststellen van handicaps uitvoeren.
