Wat doet een dierenarts?

Inhoud

Taken en verantwoordelijkheden van de veterinaire voedingsdeskundige
Veterinair voedingssalaris
Onderwijs, opleiding en certificering
Veterinaire voedingsdeskundige vaardigheden en competenties
Werkvooruitzicht
Werkomgeving
Werkrooster
Hoe de baan te krijgen
Vergelijkbare banen vergelijken

Veterinaire voedingsdeskundigen zijn dierenartsen die gecertificeerd zijn om geneeskunde te beoefenen met een focus op het specialisme van diervoeding. Dit is een van de specialiteiten waarin dierenartsen gediplomeerde diplomaten kunnen worden. Veterinaire voedingsdeskundigen kunnen zich nog verder specialiseren door te werken met een bepaalde soort of een specifieke categorie, zoals kleine dieren of grote dieren.

Taken en verantwoordelijkheden van de veterinaire voedingsdeskundige

Dit beroep vereist over het algemeen de mogelijkheid om de volgende taken en taken uit te voeren:

Evalueer de lichaamsconditie.
Formuleer diëten.
Maak speciale diëten om ziekten te voorkomen en te beheersen.
Breng volledige rantsoenen in evenwicht.
Houd toezicht op veterinaire voedingstechnici.
Zorg voor specialistisch overleg.

Speciale diëten kunnen helpen bij het voorkomen en beheersen van ziekten en volledige rantsoenen zijn belangrijk voor prestaties en productie. Dierenartsen kunnen ook advies vragen aan voedingsdeskundigen voor hulp bij een bepaald dier of product.

Veterinaire voedingsdeskundigen hebben mogelijk aanvullende onderwijs- en adviestaken wanneer ze als docent aan veterinaire hogescholen werken. Bedrijfsonderzoekers zullen ook aanvullende taken hebben met betrekking tot productontwikkeling, voedingsanalyse en klinische proeven.

Veterinaire voedingsdeskundigen kunnen ook lezingen geven voor professionele studiepunten voor permanente educatie, of om het publiek voor te lichten over voedingsonderwerpen.

Veterinair voedingssalaris

Diergeneeskundige voeding behoort tot de best betaalde specialiteiten. Veel diplomaten hebben hoge salarissen van bedrijfsentiteiten, zoals feed- en supplementfabrikanten. Aspirant-veterinaire voedingsdeskundigen verdienen salarissen tijdens het voltooien van hun verblijf, hoewel deze vergoeding over het algemeen veel minder is dan een dierenarts in de klinische praktijk mag verwachten.

Het Bureau of Labor Statistics (BLS) scheidt geen specifieke salarisgegevens voor individuele veterinaire specialiteiten, maar door de raad gecertificeerde specialisten verdienen topsalarissen vanwege hun uitgebreide ervaring en kwalificaties. De inkomens voor dierenartsen in 2018 waren:

Mediane jaarsalaris: $ 93.830 ($ 45,11 / uur)
Top 10% jaarlijks salaris: Meer dan $ 162.450 ($ 78,10 / uur)
Onderste jaarlijkse salaris van 10%: Minder dan $ 56.540 ($ 27,18 / uur)

Bron: U.S. Bureau of Labor Statistics, 2018

Zoals bij alle beroepen, kunnen er contante kosten voor veterinaire voedingsdeskundigen zijn, inclusief reiskosten, permanente educatie en vervanging van apparatuur voor zelfstandigen.

Onderwijs, opleiding en certificering

Dit beroep vereist uitgebreide scholing en certificering.

Opleiding: Veterinaire voedingsdeskundigen moeten eerst worden toegelaten tot een geaccrediteerd veterinair college om hun Doctor of Veterinary Medicine (DVM) -diploma te behalen.
Stage en residentie: Drie jaar opleiding moet ten minste één jaar stage of klinische ervaring en twee jaar residentie omvatten, bestaande uit een combinatie van onderwijs, onderzoek en klinische praktijk van veterinaire voeding.
Board Certificering: Na het voltooien van hun DVM's en het worden van gediplomeerde beoefenaars, beginnen dierenartsen aan de weg naar certificering op het specialiteitsgebied van voeding. Een dierenarts moet aan alle voorwaarden voldoen om in aanmerking te komen voor het certificeringsexamen in de specialiteit voeding. Naast drie jaar opleiding moet een kandidaat drie gedetailleerde casestudyverslagen indienen ter evaluatie. Na het behalen van het uitgebreide boardcertificeringsexamen dat wordt afgenomen door het American College of Veterinary Nutrition (ACVN), krijgt een dierenarts een diplomaatstatus in de specialiteit van voeding.
Voortgezet onderwijs: Diplomaten moeten elk jaar credits voor permanente educatie behalen om hun board-gecertificeerde status te behouden. Aan deze credits kan worden voldaan door het bijwonen van lezingen of speciale congressen.

Veterinaire voedingsdeskundige vaardigheden en competenties

Bepaalde kwaliteiten en vaardigheden zullen u helpen slagen als veterinaire voedingsdeskundige:

Analytische vaardigheden: Om de behoeften van dieren vast te stellen op basis van bewijs, waaronder testresultaten en visuele en tactiele onderzoeken.
Beslissingsvermogen: Om de beste behandeling en dieet te bepalen op basis van bevindingen.
Mededogen: Een vermogen tot empathie en mededogen, zowel voor patiënten als voor hun eigenaren, die mogelijk met moeilijke behandelbeslissingen worden geconfronteerd.
Communicatie vaardigheden: Om bevindingen en aanbevelingen vriendelijk over te dragen aan eigenaren van dieren en om prognoses en voedingsplannen nauwkeurig uit te leggen aan personeel en collega's.

Werkvooruitzicht

Het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics verwacht een banengroei voor dierenartsen in het algemeen van ongeveer 19% tot 2026 naarmate meer eigenaren van dieren beginnen te besteden aan de fijnere punten van de gezondheidszorg voor huisdieren. Dit is sneller dan gemiddeld voor alle beroepen.

Het veeleisende karakter van gespecialiseerde trainingsprogramma's en de moeilijkheid van examens voor boardcertificering zorgen ervoor dat slechts een handvol professionals elk jaar een boardcertificering behalen. De vraag naar veterinaire voedingsdeskundigen zal alleen worden vergroot door de schaarste aan door de raad gecertificeerde professionals in deze specifieke veterinaire specialiteit.

Werkomgeving

Veterinaire voedingsdeskundigen werken mogelijk in bedrijfsposities bij fabrikanten van diervoeder of supplementen, in onderzoekslaboratoria of in de academische wereld. Degenen die patiënten behandelen, werken mogelijk in dierenklinieken of ziekenhuizen.Het beroep kan inhouden dat naar patiënten wordt gereisd als de voedingsdeskundige gespecialiseerd is in grotere dieren.

Er is een element van gevaar bij betrokken. Zoals alle dierenartsen, kan de dierenarts tijdens een examen worden gebeten, gekrast, geschopt of anderszins beschadigd door agressieve of angstige dieren.