Overeenkomsten tussen voorwaardelijke vrijlating en reclasseringsambtenaren
Inhoud
- Werken met veroordeelde criminelen
- Casemanagement
- Serviceplanning en coördinatie
- Nodige vaardigheden
Voorwaardelijk functionarissen en reclasseringsambtenaren spelen een cruciale rol in het strafrechtsysteem. Hoewel er enkele verschillen zijn in hun rollen, helpen beide groepen individuen die zijn veroordeeld voor misdaden, hun leven op orde te krijgen. Deze overheidsfunctionarissen houden gedurende een bepaalde periode toezicht op veroordeelde criminelen. Onder voorwaardelijke vrijlating moeten degenen die voorwaardelijk zijn en degenen die een proeftijd hebben, voldoen aan de voorwaarden van hun voorwaardelijke vrijlating of proeftijd. Parole en reclasseringsambtenaren houden hen hiervoor verantwoordelijk.
Werken met veroordeelde criminelen
Zowel voorwaardelijke vrijlating als reclasseringsambtenaren werken met veroordeelde criminelen; individuen die voorwaardelijk zijn vrijgelaten en degenen die op proef zijn, verschillen echter op één kritische manier. Parolees zijn naar de gevangenis gegaan en zijn vrijgelaten om onder toezicht van een parole officer in de gemeenschap als geheel te wonen. Degenen op proef hebben gevangenisstraf of gevangenisstraf vermeden als straf voor hun misdaden en worden in plaats daarvan veroordeeld tot proeftijd.
Hoe dan ook, agenten werken met individuen die het strafrecht hebben geschonden. Degenen onder toezicht zijn schuldig bevonden of schuldig bevonden aan een strafbaar feit.
Casemanagement
Parole en reclasseringsambtenaren dragen een caseload van individuen onder hun toezicht. Hoewel een voorwaardelijke of iemand die een proeftijd uitzit slechts één officier heeft, hebben voorwaardelijke en reclasseringsambtenaren veel daders onder hun toezicht.
Het kan een evenwichtsoefening zijn om ervoor te zorgen dat elke dader op de zaak van een officier de aandacht krijgt die hij of zij nodig heeft. Met ervaring komt professionele intuïtie. Deze intuïtie helpt officieren om te weten welke daders buitensporig veel aandacht nodig hebben en welke slechts een minimum aan aandacht vereisen.
Serviceplanning en coördinatie
Voordat een voorwaardelijk vrijgelaten wordt of nadat een rechter een proeftijd heeft uitgesproken, werken voorwaardelijk en reclasseringsambtenaren samen met andere strafrechters om plannen te ontwikkelen die overtreders moeten volgen om de kans te vergroten dat zij niet terugkeren naar het strafrechtsysteem. Sommige elementen van de plannen zijn gestandaardiseerd voor elke staat of federale raad die voorwaardelijke vrijlating of voorwaardelijke proeftijd verleent. Andere belangrijke vereisten zijn vastgelegd in veroordelingen.
Een voorbeeld van een voorwaarde voor alle voorwaardelijk vrijgestelden zou kunnen zijn dat men ten minste eenmaal per maand face-to-face moet spreken met een voorwaardelijke vrijlating. Een voor een dader aangepast onderdeel zou een vereiste kunnen zijn voor het bijwonen van een klinische behandeling voor iemand die is veroordeeld wegens rijden onder invloed van verdovende middelen. Nogmaals, dit zijn slechts voorbeelden.
Hoewel de leerstellingen van het plan van een overtreder door een hogere autoriteit dan de voorwaardelijke vrijlating of reclasseringsambtenaar worden opgesteld, worden de details vaak overgelaten aan het professionele oordeel van de officier. Van een dader kan worden verlangd dat hij deelneemt aan een intramuraal drugsbehandelingsprogramma, maar de officier leidt de dader naar de specifieke die het beste aan zijn of haar behoeften voldoet.
Officieren verbinden daders met diensten en houden de daders verantwoordelijk voor het optimaal benutten van die diensten.
Nodige vaardigheden
Er zijn verschillende parole- en reclasseringsambtenaren die nodig zijn om succesvol te zijn. Ten eerste moeten ze goede communicatoren zijn. Op het gebied van communicatie interpreteren voorwaardelijke en reclasseringsambtenaren regels en bevelen, brengen complexe informatie over aan overtreders, schrijven rapporten aan voorwaardelijke raden en rechters, beantwoorden vragen over de voortgang van overtreders en interviewen familieleden en anderen die routinematig met overtreders omgaan.
Ze moeten effectieve besluitvormers zijn. In sommige gevallen bepalen ze wat het beste is voor de dader en soms helpen ze daders zelf beslissingen te nemen. Of het nu gaat om het nemen van een beslissing of het adviseren van het besluitvormingsproces, voorwaardelijke vrijlating en reclasseringsambtenaren moeten nadenken over de mogelijke gevolgen van meerdere opties om de beste te kiezen. Sterk kritisch denkvermogen helpt officieren bij het nemen van de juiste beslissingen.
Met typisch grote caseloads, moeten voorwaardelijke vrijlating en reclasseringsfunctionarissen goede organisatorische vaardigheden hebben. Passende prioriteitstelling is van cruciaal belang om eerst de juiste dingen gedaan te krijgen.
